en serin seher rüzgarlarýndan
bir dünya kurarým her sabah
yarýsý adem yarýsý havva
yarýsý mecnun yarýsý leyla
krizantemlerden bir demet sunarým
az da olsa gün ýþýðýnýn simetrik düþlerine
çiçek açmýþ bir elma aðacýnýn altýnda
düþlerimde kýzýl elmalar çizerim
yapraklarý yeþil yeþil
gölgenin en koyulaþtýðý yerde
bir varmýþ
bir yokmuþlardan
gecenin ardýnda bekleyen ýþýk
ruhumu sallar durur
yer çökmedikçe gökler yarýlmadýkça
elma kokusundan ayrýlmadýkça
küsmedikçe mor salkýmlý üzüm asmalarý
binlerce þafak dokunur parmak uçlarýma
okþar saçlarýmý hayal –meyal þeyler
ince bir yaðmura yakalanýr sokak
bir hayalet dolaþýr en tenhalarda
her þeyin her yere karýþtýðý
bir eski zaman öyküsü peydahlanýr
içli þarkýlar kadar ýslak
gurbete adanmýþ türküler kadar yanýk
yüzümde acý bir tebessüm
sýcak bir sancý yürür yüreðime
elma aðacýna kýraðý vurur
baþtan aþaðý buz keser toprak
su damlalarý serpilir üzerime
buzlara çarpýp çarpýp
bir incelik süzülür içimin yollarýna
günün açmaya hazýrlandýðý saatlerde
yürek kafesimden bir masal kuþu
kanatlarýný çýrpýp havalanýr gökyüzüne doðru
ölü elma çiçekleri görürüm sokak köþelerinde
duvar diplerine býrakýlmýþ
darmadaðýn olur gönül zembereðim
rüzgarýn gürleyen sesi ürpertir tenimi
dudaklarýma küçük bir öpücük kondurur
elma ölüleri
alaca suretlerin hoyratça týrmaladýðý kentlerde
yalnýzlýðýn isyana dönüþtüðü yerde
kýzýla bulanýrým
uzatýrým ellerimi
elma kokan þafaðýn koynuna
nefes nefes
ýsýnýr ellerim
redfer