Suzan El deðmemiþ gizli yaram Kaçamak bakýþlarla büyüttüðüm sevdam Komþu pencerenin saksý çiçeði Okul yollarýnda, Yaðmur çamur demeden Islak ayak, Donmaya yüz tutmuþ ellerimle Neden beklediðimi bilmediðim, Adýný koyamadýðým sevgilim...
Suzan Emmimin son gülü Þimdi anlýyorum her þeyi Senle ben Muhalle baskýsýna Ne derler korkusuna Þehit verilmiþ bir sevdanýn Baþ aktörleriydik Sus duvarýnýn ardýnda Yasemin kokulu sevdalar yetiþtirdik...
Suzan Emmimin en küçük kýzý Dedesi yaþýnda bir adama Üç kuruþa satýlan Eþsiz güzellik Daha on yedisinde Giyerken Duvaklý beyaz kefeni Emmimin Ailenin tek erkeði sensin Sana düþer Gelin atýnýn baþýný çekmek dediði gün Yalvardým Yaratana Allah’ým! Ya canýmý al, Yada taþ kes beni þuracýkta Ýbreti alem için...
Suzan Emmimin en küçük kýzý Afet! Kurþun sýk korkaklýðýma Tükür benim adamlýðýma Çünkü ben, Sahip çýkamadým sevdama...
Ozan Ali AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
YİTİK AŞKLAR MEZARLIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.