Yordun iþte!.. Gül goncasý; Neden beni anlamadýn? Ta yüreðin ortasýna, Yazýlmýþtýr senin adýn Býrak bedenler konuþup, Sohbet ile sefa bulsun Yüreðine sormuyorsun, Gel sor beni bir kez olsun. Hüzünle doldurduktan sonra, Sevgin yanýnda kalsýn Arýnmadýn çok istedim Duvar ören hislerinden Ben sevgiyi yakaladým berrak bakan gözlerinden. Defalarca anlatmýþtým, Ýçimdeki tüm sevgimi Ne yazýk ki bulamadým, Kalpten seven bir dengimi Yaþar idim tüm coþkumla, Bulsaydým seven bir yar Geçti ömür heba oldu, çektirdiðin acý koyar.
Sorguladýn yýllar boyu, Ne bekledin ne ummuþtun Hani sen güle âþýk , Yanýk bülbül olmuþtun Þakýyordun nede güzel, anlam dolu bir hayattý Kuruntunla, kýskançlýðýn Yetti gayrý; çok bunalttý Yüklendikçe üzerime, uzaklaþýp geriledim Ben Rabbimden çok þey deðil, Beni sevmeni diledim Riyasýz bir sevgi sunsan, azýk idi yüreðime Düþündükçe kaçýyorum, Sormuyorum belleðime.
Bir baksana dön de bana Sana tutkun bir meftunum Seni bir kez tanýsaydým. Kalýr mýydý sorunum Açýldým bir kitap gibi, oku dedim iþte buyum Sadakate baðlýyýmdýr. Gitmez onurlu huyum Ey gül goncasý diye, isim taktýðým canan Acý çekiyor seyret, Sevdana mustarip olan Gelme dedim sýkýþtýrdýn. Koydun daimi zorda Gönülden seviyorsa, insaf bulunur yarda.
Yordun iþte!.. Haksýz mýyým? Anlatsana? söyle haydi!... Bu noktaya gelmemde ki, amaç niyetin neydi Acý çekiyor tüm ruhum, Doldum eksi her ne varsa Ben canýmý esirgemem, Sevilecek gerçek yarsa Ya sev ölümüne beni, yada býrak öyle kalsýn Yorma artýk þu kalbimi, Aþkýn sefasýna dalsýn!...
OZANMERDAN/ALÝ BÝLECEN/21/02/2002 Sosyal Medyada Paylaşın:
OZANMERDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.