ben herkes deðilim
anlamak istemeyiþimdendir kabullenmeyiþim
görmek istemeyiþimden geçip gitmelerim
düþünce ormanýndaki sessiz kayboluþlarda
hayal coðrafyasýnda ýssýzlýða adýmlarým
ýssýzlýk ülkesinde aykýrý yürüyüþler revaçta
salaþ sokaklarda ayyaþ elektirik direkleri
bu þehrin gecelerinde yalnýz yarýmlanýrým
yýkýlýr atýlan köprüler bir bir
buruþuk sabahlarda hüzünle aðýrlanýrým
ben herkes deðilim þehir
sen çerçevesiz solgun bir resim
gün görmemiþ düþ gibi içinde gizlediklerin
gecenin kuytusunda utangaç bahçeler
cennet, cennet dedikleri gurbet hapishanesi
içindeki herkes, sanki ihanet tiryakisi
kopar düþlediklerimin hayatla rabýtasý bir, bir
düþerim bazen gökdelenlerin en tepesinden,
beni bekler aþaðýlarda þehrin ýþýldayan diþleri
ve kaldýrýmlar, evsizlerin soðuk döþeði,
iki yakasý bir araya gelemeyen bu þehirde
bin kere ölür bin kere dirilirim her gece
ben sana ait deðilimki
dev bir anakonda gibi sarar etrafýmý
kývrla kývrýla uzayýp giden yollar
ne sen bende kal isterim nede ben sende kalmayý
inadýna bir yaþanmýþlýk var, inadýna isyan bulvarlarda
açýlýr iki yanýmda sözcüklerden kanatlarým; o an
alýp omzuma karalamalarýmý,
usulca süzülürüm þiirler vadisine
ben herkes deðilimki
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi