Hep ayni rüyayla düþüyorum ölüme Hep ayný gerçekimsi hayatý yaþamaya çalýþýrken nefesim býçak gibi saplanýyor ciðerime
Aslýnda böyle deðildim Bir gece uyandým hayattan -Gözlerimde yüzyýllýk bir uykusuzluk- Martýlara özendim Kulaklarý týrmalayan sesleri uyutunca beni Benim ninnimin çirkinliðe muhtaç olduðunu kavradým
Ve kendime yeni bir masal yazdým
/Çok uzak diyarlar halen varken Tüm o çirkinliðin ötesindeki saflýðý gören biri varmýþ Gecenin en koyu olduðu zaman Güneþin gücünü topladýðýna inanýrmýþ/
Sonra yine hayata daldým Kefen beyazý bir elbise üzerimde Ýblislerin diþlerini tenine giyinmiþ çiçeklerin arasýnda yürüyordum Bir bedeldir her yol Biliyordum ama Bir beyaz bu kadar kanamamýþtýr inanýn
Çiçeklere takýlarak parçalandýðým o yerde Kanýný akýttýðým bedenim deðildi biliyordum -Ben beyazýn ahýný aldým- Parçalanýp düþerken etlerim yere Attýðým hiçbir çýðlýktan utanmadým Çünkü ilk defa Korkudan ya da acýdan haykýrmýyordum
Ve kendime bir masal daha yazdým
/Çok uzak diyarlar halen varken Aslýnda ben böyle deðildim diyen biri varmýþ Uyuduðunda uyanýr Uyandýðýnda uykuya dalarmýþ/
Sonra bir rüyada uyandým Acýyordum hem de çok Sýyýrýp attým yalanlarýn etini kemiðinden En sona Yüzümdeki maskeyi býraktým Ben o maskeyi parçalayýp çirkin bir kemik yýðýnýna dönerken Aslýnda cüretkarca Tanrý’ya meydan okuyacaktým Çünkü Tanrýnýn yanaðýmda patlayacak tokatý Gitmem gereken o kutsal yolda atýlmýþ En geçerli adým olacak sandým
Nasýl oldu bilmem ama Þefkatiyle sarmalanmaktansa Acý çekerek kurulan baðýn büyüsüne kapýldým
Ve kendime bir masal daha yazdým
/Çok uzak diyarlarýn artýk önemi yokken Hep ayný rüyayla Gözleri açýk ölüme düþerken hayata uyanan biri varmýþ Bir gece son defa uyanýp hayata Martýlarýn çýðlýklarýyla yüzyýllýk bir uykuya dalmýþ Avuçlarýnda sýmsýký tuttuðu o kaðýtta kendi masalýný anlatmýþ
/Bilinirliði artýk bilinmeyen bir zaman içinde Çok uzak diyarlardaki o yere ulaþtým Zamanýn hükmü kalktý üzerimden Artýk ne uyumak ne de uyanmak zorundayým Üzerimde artýk kanamayan beyaz bir elbise Sýyýrýp atarken kemiklerime yapýþýp kalan her bir yalaný Son kez ama ilk defa ne gördüðümü bilerek aynaya baktým Ve nihayet Kadavrasýna muhtaç olmayan Çýrýlçýplak Kimine göre çirkin Ama hiç olmadýðý kadar gururlu bir iskelettim artýk/
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.