Hiç kendi hayatýmýn Baþrolü olamadým ben Kimse her dakika arayýp Sesimi özlemedi benim Kimse benim gibi sevmedi Benim gibi beklemedi Birinin en deðerlisi Vazgeçilmezi olmadým ben Gidince haber ver diyen, Beni merak eden olmadý hiç..
Bir yerim acýyýnca Üflerdi annem geçerdi Onun kucaðýna sokulunca Unuturdum dünya yý Bir daha acýma üfleyecek biri olmadý Sadece ben herkesin acýlarýna Ýlaç olmaya çalýþtým Elimden geldiðince
Düþününce bazen Çið dökülür gözümden kendiliðinden Ne aðladýðýmý gören olur Ne gözyaþýmý bilen Kendim silerim her defa yeniden...
Sonra takarým güçlü maskemi Yaþarým yine eskisi gibi Ne zaman elele gezen Eðlenen, gülüþen bir çift görsem Ýçim cýz eder hemen...
Bundandýr belki sana git diyememem Ama gel de diyemem iþte öyle...
Daðlarý delip yol açmaný istemem Denizleri de kurutma Gökkubbeye hiç dokunma Sev beni sadece öylesine uzaktan sev...
Saçlarýma yýldýzlar takmaný istemem Güneþ ýsýtmaya devam etsin yine Çýra gibi olmasada yan bana Sev beni sadece öylesine uzaktan sev...
Rüzgar ol gel belime sarýl Çimen olup ayaðýma serilmeni istemem Sürme olup gözlerime sürül Canýný kurban etmeni istemem Sev beni sadece öylesine uzaktan sev...
Sev ki!..
Dünyadan göçmeden ben de çok sevildim bileyim...
Dilek’ce Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek pınarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.