DOKUNUŞ

DOKUNUÞ

Seni sevmek için, seyretmek lazým
Sevda topraðýna, bir gül dikerken
Sönmeyen aþkýna þiirler yazdým
Mücevher misali, mýsra dökerken

Bahar güneþidir, bakýþýn sýcak
Kimbilir kaç beden, ýsýndý bugün
Endamýn zerafet, besbelli ancak
Sevda beldesine, olmuþum sürgün

Kusursuz yaratmýþ seni yaratan
Yýldýzlar sitemkar, yorgun akþamlar
Cildinden yansýyor, ayý karartan
Iþýðýn güneþe, Nur gibi damlar

Gönlümün özlemle, savaþý sensin
Bir gün gelirde sönse umudum
Daðlardan taþlardan, sitem edersin
Uçuk hülyalarý, iç yudum yudum

Sinem de yanarsýn, eksilmez sýzým
Ne olur bu derde derman olursan
Name hatýrlamaz, biçare sazým
Kaybolan aklýma, çare bulursan

Kabahat sendemi, bende mi bilmem
Bu aþkýn ölümü, elinde sanma
Titreyen ruhumu bilki dinlemem
Sevmiyor desem de, sakýn inanma

Kanadý yontulmuþ, kelebek gibi
Çýrpýnýp gücünü, harcama boþa
Sonsuzluk alemin, görünmez dibi
Semazen olupta dönmme hiç boþa
Sosyal Medyada Paylaşın: