Bir yýldýz düþerken karanlýðýna paldýr küldür Gökyüzünün derin mavisi kaybolmuþ farkýna vardým Beyaz bulutlarýn üstüne çýkýp Derin kahkahalar arasýnda kaybolmadan Gökyüzünü kendi rengine yeniden boyamaktýr arzum Yeter ki bir fýrsat ver
Yeryüzünden olabildiðince uzaklaþmak için Bir kartal gibi süzüle süzüle Everest’ten daha yükseðe çýkacaðým Oradan Okyanusun en derin noktasýna atlayýp Büyük camgözlerle birlikte kýtalararasý yüzeceðim Rahmetinle yeter ki bir fýrsat ver
Yeryüzü bana göre deðil artýk Nerede bir toprak parçasý görsem beni almak istiyor içine Nerede bir aðaç görsem bir ip sallýyor Nerede bir uçurum görsem hoþ geldin diyor Ýnsanýn onurunu tarumar eden hüzün dalgalarýndan Göðüs kafesim kýrýlacak gibi oluyor Sonunda karahindiba tohumu misali Rüzgârýn ulaþtýðý her noktaya zerrelerim daðýlýyor
Bir yýldýz düþerken karanlýðýna paldýr güldür Doktorlar yardýlar göðsümü Yüreðime yeni yollar eklediler Týpký karanlýða düþen o yýldýzýn mevkisi gibi Yeri bomboþ kalan bacaðýmdan aldýklarý damarla Her zerremle bulacaðým seni, yeter ki bir fýrsat ver
Seðmenoðlu Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.