Yine bir kez daha gölgenle tutuþmaktayým. Sahiden, en haklý yanýn bu olmalý senin Binlerce kez unutmaya, Binlerce kez hapsolmaya adadýðým yanýn. ... Saatin yirmi beþ’i Tan yine attý En elzem gecenin sonunda, koþulsuzca Þimdi biraz daha çocuksun sen Asýrlarca ,sýðýnak gibi korunmuþ Râna gözlerin var senin. Ýçimde harabeleþmiþ binlerce imparatorluðun izi gibi. Gölgen Siyah ve ellerimle tutuþmakta fütursuzca! Darmadaðýn bir adamýn yalnýzlýðý bu Özlemek bu kez eski bir alýþkanlýk deðil Kanýn vermiþ olduðu esrarengiz tat gibi.
Bak yine yapayalnýzýz. Direniþe raðmen, Boyasý dökülmüþ bu amiyane þehirden farksýz Bir bir dökülüyor hazan yapraklarýmýz Sen yine de pencereme iyi bak Kal saðlýcakla. KAYIP ÞAÝR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Gençay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.