SOLMUŞ MİNDER
Acýlar caddesinde boynu bükük sokakta,
Karalar giymiþ gördüm kara bahtlý kaderi…
Talihi bekler durur aracý yok durakta,
Haramzade elinde daða dönmüþ kederi…
Çilekeþ apartmaný iki büklüm dikkatte,
Üzgün yýlgýn çaresiz gözü biten takatte,
Özlemi görmediði sevgi saygý þefkatte,
Efkârý içmiþ ölmüþ karakýþta pederi…
Baðdaþý kurmuþ çökmüþ yüreðinde tasasý,
Ta dededen babadan gelmiþ yokluk masasý,
Dertle kucak kucaða firar nasip kasasý,
Gözlere bant çekilmiþ görmez yýkýk hederi…
Bir kolunda üzüntü bir kolunda endiþe,
Korku telaþ sýkýntý hüzünle dolu þiþe,
Kahýr azap eziyet size kaldý baþköþe,
Gözü doymaz oburlar tüm dertlerin lideri…
Cantekin der; bir ömür bitmez oldu kâbusu,
Hiç görmez boynu kalýn koca göbek mebusu,
Bir tek sermayesi var onur ile namusu,
Þerefle taþýr durur solmuþ eski minderi…
19 KASIM 2021 MEZÝTLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.