Milenyum Çağı

Milenyum Çaðý
Bizim zamanýmýz,
Zor zamanlardý..
Tam da her þeyi,
Yoluna koyduðumuzu sanýyorduk..
Milenyum Çaðý`na girmiþtik..
Teknolojide ilerlemiþ,
Ýnternet diye bir þey keþfetmiþtik..
Herkesin elinde bir telefon vardý artýk..
Anýnda gerekli, gereksiz,
Bir sürü bilgiye ulaþabiliyorduk..
Önceleri güzeldi her þey,
Ýnsanlar sosyalleþiyordu,
Bütün dünya bir klavyenin ucunda idi..
Git gide kötü amaçlý insanlar türedi,
Dolandýrýcýsý, sapýðý, ruh hastasý,
Onlarda çoðalýyordu git gide..
Bir zamanlar, biz dünya üzerinde,
Barýþý saðladýðýmýzý,
Düþünmeye baþlamýþtýk,
Savaþlar bitmiþ gibiydi..
Sonra hiç beklenmedik bir an da,
Ülkelere huzur getireceðiz diye,
Ölüm getirdiler, barýþ sözde kaldý..
Günden güne,
Nefret çoðalmaya baþladý,
Terör günlük yaþamlara ,
Hayatýn içine sýçradý,
Bir sürü masumun canýný aldý..
Bitmiyordu maalesef,
Her geçen sene,
Tam da insanlar yeniden umutlanýrken,
Bir baþka bela gelip kapýmýza çatýyordu,
Bir pandemi türedi,
Grip illeti adýna Korona dediler,
Bütün dünyayý kýrdý geçirdi..
Sonra, insanlar yoruldu evlat,
Ýnsanlar çüzüm arýyordu,
Hastalýklar, iþsizlikler, yoksulluklar,
Sardý dünyayý..
Afet üstüne afet geliyordu..
Yeni, yeni savaþlar çýktý..
En büyük cenk yine,
Ýnsanýn kedisi ile verdiði idi..
Bu kadar olumsuzluðun içinde,
Hâlâ yaþamaya çalýþarak,
Umudunu yitirmemek,
Ve yeni kuþaklara güzellikler,
Býrakmak için..
En büyük cenk yine,
Ýnsanýn kendisiyleydi..

Þiir: Gönül Çeþli
19.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: