ŞİİR DEMETİ
Önce insana olan isyanla baþladým hayatýma
Sonra umutlarýma kilitler vurmak zorunda kaldým
Baþladým bir resme ama bitirilemeyen askýn tablosu oldu.
Sevdiðime sitem ettim
Yanýmda arkadaslarým dostlarým var sandým
Giden sevgilim döner sandým ama gelmedi goncam
Kapýlar bir bir yüzüme kapandý.
Ölmeden mezarar girdim adým yaþayan ölü oldu.
Tekrar içime yaþama sevinci geldi.
Çizdim bir mutluluk resmi
Sonra herkes beni suçladý neydi suçum
Vicdansýz yarim haber salmýþ beni unut diye
Önce feleðe suç buldum
Sonra çok þey mi istedim diye düþündüm.
Herkes sessizliðe büründü birden
Sevdiklerim hepten sessizce veda etmiþler
Hatalarýmý önce kendimde aradým ama bulamaým.
Sevdiðim karþýma çýktý.Sonra beni sýtýmdan vurduðunu öðrendim.
Sonra bir baþýma yapayalnýz kaldým
Sevdiðim herkese veda ettim.Gidiyorum dedim
Geride benden sadece sevenlerime
Bir mektup yazýp býraktým.
Aradan seneler geçti tekrar döndüm
Yenigüne merhaba diyerek gülümsedim.
Sonra bir zamanlar sevdiðime
Ey sevgili diye mektup yazdým
Bir resim daha çizdim geçmiþi anlatan
Geçmiþin aðlayan resmiydi bu.
Bir þiir yazdým sevilmek üzerine
Anladým ki kaderimde yalnýzlýk varmýþ.
Arkadaslar bugüne kadar yazdýðým þiirlerden oluþan bi demet yaptým umarým beðenirsiniz.
Yahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.