GÖNÜL BİR DERYA
Çaðlayan ýrmak gibi yolum yönüm bellidir
Aldýrmam engellere var gücümle akarým
Set kurulmuþ önüme bir deðil bin ellidir
Sürüklerim durdurmam sonra dönüp bakarým.
Gönül bir derya deyip ben bendimden taþarým
Sevdanýn en hasýný yüreðimde yaþarým
Dað/taþý tanýmayýp yol bulurum aþarým
Gönle sevgi yaraþýr yakýþaný takarým.
Kalp gözüm hep açýktýr ummanlarý görürüm
Yolun sonunda vuslat ona doðru yürürüm
Gerçek aþký bileni hep gönlüme bürürüm
Nefsim deyip gezeni nefsi ile yakarým.
Yürekteki sevdayý sanma ki bir piþirim
Ýçimde kaynar volkan derviþ gibi taþýrým
Yakar yandýrýr beni,sýð gönülde üþürüm
O zaman aðlar özüm hüzünleri sökerim.
Çoban kavalýn çalar gönül ehili bakar
Bülbül gülün derdinde ezgilerini döker
Bu ayrýlýk elinden gözlerim durmaz akar
Yüreðimde olaný dayanamam dökerim
KARDELEN(Ayrýkotu)
19.11.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Þile/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.