Ney’di ölüm sevdiklerime Fes ilâ fesih bir son ile Aþk bülbülü aþýkken unutur Gülden utanmayýnca
Mum ile mumcu Sayarken bir dil kalýr Arasýnda Oterken akþam köhner Sabah içi bir hoþmuþ denize hacamat bir arzu Yer yüzünün ise akl ý kayýk Ney’di ölüm Gözler gönülün desenleri Ar ile kýyafeti Arma ile an desenleri Bir hoþtur yüreðimde Benzi yakýlan bir vaveylà Genzi s’akýlan bir kuleyha