Deme öyle ne günaydýn ne akþam Ölüyüm konuþsan bile anlamsýz Tanrý kurban olsun senin ruhuna Sen hep böyle gel her sabah her akþam Güneþi kuþatmýþ karanlýk benim Aþkýný hapsetmiþ bu çile benim
Gülüþün umutsa sözün cennetse Cehennemde kalan sahipsizim ben Neler neler demiþ yaþayýp ölen Bil kader hükmünün uyuzu bitmez Uyuz bir Tanrýnýn kölesiyim ben
Gölün çevresi var yeþil yapraklý Yollarý asfalttan kaldýrým taþlý Ayaðýna kurban bas üzerime Kokun sinsin yüreðimin düþüne Baharýnda kýþý yaþayan benim Kuduz bir Tanrýyý taþýyan benim
Yaylasýndan rüzgâr getiren yeller Köylerinde mezar bekleyen güller Tertemiz pýnarýn özü var sende Anladým Tanrýnýn gözü var sende Kalýp þu baþýmda ýþýk yakarak Tanrýyý reddeden iman var sende
Geçmedi yüreðim gönlümü benim Sen oldun zihnimde çözülmez baðým Arifim unuttum zamaný çaðý Ateþi dumandan çevirip de gel Ölüyü mezarda diriltip de gel Bildiðim her þeyi kuþatan da sen
Cahiller havlarken günde kaç kere Kuduzlar yal arar çilede bile Tapýnýr yüzsüzler bir yüz umarak Bana son vatanýn kederiyle gel Daldan düþmüþ sonuncu yaprak ile Bayrak bayrak üstümü örterek gel
Nasýl bir çaðdýr bu nasýl hasrettir Kýrk bin yýldan eski andan yenidir Sonsuzluk bu aþkýn mühürdarýdýr Deliler bu dilin tanýdýðýdýr Aklým fikrim yalnýz senin derdinde Tanrý nasýl cahýl kalmýþ kendiyle
Yeniçaðýn kapýsýnda her masum Hakikat olsun benim de kusurum Bir ihtiyar yazý yazar genç ölür Bir idraksiz þiir yazar kim ölür Beyaz siyah kýrmýzý yeþil duman Zihnimde yedi yüzlük bir yangýn var
Göreyim durdukça seller diner mi Ummanlar kurusun bitsin iþkence Sükutun bir merhem olmuþ yarama Gözlerin ýþýldar bugün yarýna Lakin elbet gelir koca bir kýtlýk Birbirini yerler Tanrý adýna Göreyim durdukça seller diner mi Ummanlar kurusun bitsin iþkence
Gel düþünme gel dinleme okuma Göçmüþ alem hep yýðýlmýþ üstüme Ben harap, içimde açan can sensin Kevserler pis kalýr sensin besberrak Hatrýn için sürer dünyada yaþam Sen hep böyle gel her sabah her akþam
Rüzgarý kokusu gündüz gecesi Tavuk dua etse bile her tilki Yener Tanrý denen sözleri bil ki Kurtlar ve bizonlar konmuþ tezgâha Kemikten þehirler hükmeder arþa Bakma bana öyle garip çaresiz Yara mý kapanýr deþmeden yara Gözünde bir ozan isyaný saklý Deryada boðulmuþ çocuk sahibi Çilen benden büyük nasýl susarsýn Bilirim derdinle nasýl yaþarsýn Nasýl bir tebessüm kondu yüzüne Böyle bir aþk yener iþte ölümü Bana da toplattýn mosmor külümü
Gökkuþaðý belirirken havada Gökten bir damlacýk kadar büyüksün Bir ferahlýk eser hep senden yana Sen de benim gibi böyle yaþarsýn Dilsizsin ve körsün topal saðýrsýn Sen ki üstaddan kalmýþ son þuursun Bu yüzden gönlümde bir kusursuzsun Son duan olsun gözlerindeki nem Hükmünü görmeyene lanet olsun Niye sustun eðip baþýný gittin Yüz çevirme benden yetim öksüzüm Sensiz yokluk kadar hür ve köksüzüm Yalar ya yeni doðmuþ yavrusunu Bir hayvan rahmeti isterim senden Cennet olur o an cehennem söner Tanrý da vazgeçer kalýrsýn bana Bir yârin dizinde düþler kurarým Gönlüme gülersin gözlerin güler Sen hep böyle gel her sabah her akþam
Ölür senden önce benden de önce Kýrýþýr buruþur biter bu zulüm Bir hayat doðarken ölür diðeri Aþkýnla doðuyor ufukta güneþ Sen aþktan bile büyük en güzel eþ Dinle beni anlamasan da olur Tebessümün yetmiþ cennet doðurur Sen hep böyle gel her sabah her akþam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yinsani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.