Nadasa býraktýðýmýz umutlarý; Allayýp pulladýðýmýz zaman, Çýðlýkla geçip giderken, Biraz hayal seçip gizliden. Ruhumuzda süsleyip, Dimaðýmýza iþlemenin hazýnda. Çýrýlçýplak yüreðimizle. Her günümüz hesap günüydü.
Bakýlasý gözlere uzaktan iç geçirip, Tutulasý ellerin sihrini, Yalnýzlýðýn sihrini bozmamak adýna, Melekleri kendilerine emanet edip, Kanatlanýp bize uçmalarýný beklemek tadýnda, Boþ kalan ellerimizle. Gizemlice, Karþýladýk gün geldi umudu.
Þimdi huzurlu gecelerin, Her þafak vaktinde duvaksýz tepelere Gelinlik giydirme zamaný. Þimdi her düþen yaðmur damlasýnda Islanma zamaný. Yasaklarý yýldýzlara astýk, Prangasýz hasletlerin cýlýz seslerinde, Tüm sýrlar gök yüzünde.
Ev sarmaþýðý olan kýzlar Beyaz atlý prenslerini, Yüreði sýska oðlanlar gökten melek beklerken Bakireydik aþka Ve kendimize aitti ruhumuz, bedenimiz. O halde; Susturduðumuz dillerimizle Haykýrma zamaný.
Öfkeydi, nefretti, Sevgisizlerin son eylemi, Çýplak avlularda çýplak yüreklerine, "Sevmek olsun" Dedik bugünkü iþiniz. "Bir rüzgar zarafetiyle sevmek olsun, Parlak renkler giydirin geceye. Giydirin ki aydýnlansýn karanlýk" Ama týnmadýlar.
Bakireler halen aþka, Kendilerine ait kaldý; Hep ruh ve bedenleri. Dünyanýn bütün gülüþlerine kusur bulurken, Mantýk ve orantýlarýn esiri oldular. Üç bilinmeyenli denklemler kurmaktan, Öpmenin sevmenin tadýný hiç almadýlar. Ve farkýnda deðiller dolan zamanýn.
Oysa biz Umut mutluluk için dayattýðýnda. Ýçimizde sakladýðýmýz yerden, Çýkarttýk mehtabý. Yakamoz düþürdük denizlerin rengine, Fýsýltýyla konuþtuðumuz Sevda gecelerinde zamanýn farkýna varýp, Doyasýya içtik Denizin her dalgasýnda yakamozun ýþýklarýný.