ŞIVGIN

ÞIVGIN

Ben kadýným ben ana sarar sever sezerim
Sorumluluk ne demek ben çok iyi bilirim
Gücüme aklýn ermez zorluklarý ezerim
Yok yoksulluk içinden mutluluðu bulurum.

Bir ayaðým beþikte kucaðýmda bebeðim
Geceyi gündüz eder hiç býrakmam bir eðim
Bensiz sen hiç olursun doðru deðil mi beyim
Derin deryaya dalar hazineler alýrým

Çoluk çocuk büyütmek aþ iþ yemekle olmaz
Ýlgi alâka lazým yoksa gönüller dolmaz
Ana var ise þayet çocuðun benzi solmaz
Ateþlerin içinde gül olup da kalýrým.

Evim damým derim de ederim yoðu tamam
Kuru soðan yesem de acý yavan aþ demem
Bir lokmacýk ekmeði oturup yalnýz yemem
Yüz bin kere kýrýlsam þývgýn verir gelirim.

Nankör olur görmezsen benim bunca çabamý
Deðer verip sermezsen baþ köþeye habamý
Toplar giderim durmam tas tarakla abamý
Seni yaban ellerde býrakýp da ölürüm.

Haba: Çözgüsü kýl, atkýsý yün ipliðinden dokunan kilim.

KARDELEN(Ayrýkotu)
15.11.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
ÞÝLE/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: