Þahruh köprüsünden köye gireriz
Tohum pýnarý’ndan bir su içeriz
Muhabbetin koyusuna geçeriz
Aydýnlar diyarý, yeþil Kar’özü...
Kalenin baþýndan bakýnca köye
Çocukluk günleri gelir hayale
Kýzýlýrmak suyun çalar maviye
Aydýnlar diyarý, yeþil Kar’özü...
Maarif özü imiþ eskiden adýn
Gençliði okumuþ, insaný aydýn
Erkeðin yanýnda eþittir kadýn
Aydýnlar diyarý yeþil Kar’özü...
Toplum önderleri burda yetiþmiþ
Özleri ham iken, baðrýnda piþmiþ
Toplumsal birliðin derdine düþmüþ
Aydýnlar diyarý, yeþil Kar’özü...
Arý gibi çalýþýrmýþ insaný
Zor gününde derde bulmuþ dermaný
Çaðdaþ düþüncesi sarmýþ her yaný
Aydýnlar diyarý, Yeþil Kar’özü...
Öz canlarým sende yuvayý yaptý
Helal kazancýna terini kattý
Bu gönlümde sevgin zaten kat, kattý
Aydýnlar diyarý yeþil Kar’özü..
.
Can Hasan’ým sanki benim özümsün
Bu gönlümde sohbetimsin, sözümsün
Yüreðimde sevgin, iki gözümsün
Aydýnlar diyarý, yeþil Kar’özü..
Ankara,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.