Davul bile dengi dengine derler;
Davul olsan:
Tuttuðuna dövdürürler yýrtýlasýya,
Tokmak olsan:
Vur ha, vur ha, vur kýrýlasýya!
Ne garip…
Dünyanýn en tatlýsý dil,
Yýlaný deliðinden çýkaran zil,
Sevgiye barýþa kefil,
Ondadýr sevgiyi öldüren zehir,
Tutamayaný eder ki zelil…
Ne garip…
Güven daðlarý devirir derler;
Ne karlar yaðdý da eridi,
Ne erler devrildi,
Ne yar kaldý, ne ser,
Duruyor yerinde daðlar!
Aðlayan: yine masum analar!
Ne garip…
Denk düþmedi attýðýmýz adýmlar,
Kýrký geçti atýlan yamalar,
Kimi güler, kimi kan aðlar,
Ýlk salâsý deðil; Mehmet’in
Kimin için çalacak çanlar
Giden garip, kalan bir garip…
Ne garip…
Hepimiz: hep bir’e inandýk
Bir’i iki yaptýk, sonra üç
Üç’e de dört daha kattýk,
Kendi yaptýklarýmýza taptýk,
Aman ha!
Biz bir’e inandýk!
Ýçine biraz barýþ,
Biraz da acýmak kattýk:
Sonra kýyasýya savaþtýk
Ne garip…
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi