sen... dokuz öfkeli köyün yaftalanmýþ delisi türkünün ezgilerinde gizlenmiþ umut tutamaðýdýr gözlerin dokuz öfkeli köyün dokuz meydanýna savrulmuþ, bir sevda tutanaðýdýr yanaðýn pembeleþirken fýsýltýyla sobeleþen sözlerin
sen... dokuz öfkeli köyün yüreði þivelisi arandýðýnda bulunmayan bulunmadýðý yerde varoluþu nümayan bakýþlarýndaki mutluluk ikilemi dokuz öfkeli köyden itinayla sakýndýðýn mahremin
sen...dokuz öfkeli köyün gözleri sürmelisi bir bozkýrýn yaðmur duasýyla ilticasýdýr senin bu fütursuzca umut etmelerin dokuz öfkeli köyde her akþam sonsuz bir memnuniyetle kutlanýyorsa da matemin olsun... erkam tevekkülüyle dudaðýný ýsýran, dokuz köyün sonsuz öfkesine sonsuz bir memnuniyetsizlikle karþý koyan yüreði sencileyin þiveliler sana dualar gönderiyor her akþam
sen...dokuz öfkeli köyün yanaðý gamzelisi kucaðýnda bir buket “Henîen Leküm” hediyesi senin ellerinde müebbet bir hürriyete dönüþür yeter ki biraz ölme bu akþam
(mazi kýtasýna hürmetle)
farzýmuhal Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.