Sen hiç üþümedin ki Bir elinle diðerini ýsýtarak yorgana sýkýca sarýlarak iki damla gözyaþýyla anýmsayarak sen hiç üzülmedin ki bensiz geçen zamanlarda nefessiz kalýp sen hiç aðlamadýn ki sen hiç özlemedin ki sýzlamadý burnunun direkleri bir gece yarýsý sen hiç gelmedin ki heran her saniye nasýl özlendiðini bilmeden nasýl sevildiðini bilmeden nefesim olduðunu görmeden sen hiç anlamadýn ki sensizliðin acýsýný ahhhh sen hiç bilmedin ki hiç aramadýn ki sesine mi hasret bu yürek demeden belki de hiç sevmedin sevsen gelirdin sevsen arardýn sevsen koþardýn bana belki de hiç , bir hiç tim belkide bir rüzgar.. talan olmuþ yüreðimden geriye kalan ne var bir yudum gözlerin bir yudum dudaklarýn hasretinle daha da harlanan bir kalp umutsuzluðu kendine yediremeyen bir o kadar da ümit etmekten yorgun bir beden beni ben yapan ne var senden öte içime ilmek ilmek iþleyen sevdandan gayrý ne var istediðim gözlerinden baþka zormu açsan bana kollarýný þu kara kýþta belkide , belkide ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bozoklu hatice Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.