BÜYÜMEDİM HİÇ

Kýrýlýnca büyümez, solar gider ya dallar.
Dökülür gazel olur tazeyken yapraklar.
Çatlar susuz kalýnca, acýr ya topraklar.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Bir balta vuruldu dalýma yaralandý yüreðim.
Sardýkça kan akmýþ içime nerden bileyim?
Peþ peþe vurdu felek tokadýn nasýl güleyim?
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Tohum ektim topraða kurudu gitti.
Dalýnda gonca gülüm çürüdü gitti.
Yar bildiðim bile, yad olup gitti.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Derdimi döksem yazmaz bir kalem.
Ben de hep dert, hep bende elem.
Deðiþtiremedim kaderi ne eylesem.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Var mýsýn arkadaþ, var mýsýn bu gece?
Dinler misin beni, anlatayým tüm gece?
Aðlasam da dokunma, dinle sadece.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Bazen hýçkýrýk, bazen suskun olsamda.
Bazen çekilip içime, bazen taþsamda.
Tat almadým ömür denen bu yaþamda.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.

Garip Þenol, sanmayýn bende yaþadým.
Göverdi yapraðým, yuvalandý dallarým.
Hep bir çýkmaza vardý nedense yollarým.
Kýrýldým tazeyken, büyümedim hiç.
Sosyal Medyada Paylaşın: