Günaydın Diyemeden

GÜNAYDIN DÝYEMEDEN
Sessiz sabahýn ilk ýþýklarý
Vuruyor perdenin arasýndan yüzümü
Elimde telefon
Düþünüyorum....
Aklýmdan geçeni ...
Hayallerimi..
Umutlarýmý...
Yazmaya baþlarken..
Silkelenerek kendimi geliyorum
Ve...
Bakýyorum...
Sen;..
Evet sen;
Yoksun yanýmda
Gözlerim...
Gözlerim,
Nisan da ki yaðmur bulutuna dönüyor
Damlalar yanaðýmdan
Birer birer , damla damla dökülüyor
Üþüyorum..
Üþüyor kalbim
Üzgün ve çaresizce býrakýyorum kendimi
Bir boþluða...
Günaydýn diyemeden..
Mehmet Tekinoglu
11 Kasým 2021 Didim
Sosyal Medyada Paylaşın: