SOKAKLAR

Gece gündüz bir ekmeðin peþinde.
Uðraþtý didindi ömrü bitirdi.
Bir ev nasip oldu, altmýþ beþinde.
Dedi artýk huzur gelecek bize.

Emekli olunca iþler deðiþti.
Toplu ikramiye ev için gitti.
Maaþdan bir miktar takside gitti.
Dedi þükür kalan yetiþir bize.

Kýz evlendi gitti düðün dernekle.
Oðlanýn zamaný geçer gezmekle.
Kadýn yeni eþyalarý düzmede.
Maaþ yetiþmedi istek bitmedi.

Yoklarý bir türlü var edemedi.
Kimsenin yüzünü güldüremedi.
Halini kimseye bildiremedi.
Huzur kaçtý gitti geri dönmedi.

Haným dedi ben gidiyor damada.
Oðlan dersen gezer çarþý pazarda.
Baba evde kaldý yalnýz baþýna.
Bir yorgunluk çöktü sardý bedeni.

Duydu ki kýzý da damada küsmüþ.
Anne almýþ kýzý eve taþýmýþ.
Peþinden damadý eve çaðýrmýþ.
Baba demiþ tamam oldu mu þimdi?

Onbeþ gün geçince sessiz sedasýz.
Herkes bir alemde herkes bir sessiz.
Birden bire evde kavga baþlamýþ.
Vurmuþlar babaya bütün suçlarý.

Baba bir ah çekmýþ çýkmýþ dýþarý.
Merdivende durmuþ bakmýþ yukarý.
Ne evladý gelmiþ nede damadý.
Sokaklar babanýn olmuþ mekaný.





Sosyal Medyada Paylaşın: