DÜNYA!

DÜNYA!

Ne onunla olduk ne onsuz olduk
Biraz semirince iz’ansýz olduk
Maddeye dalýnca vicdansýz olduk
Daldan dala koydu bizi bu dünya!

Gönül arzuluyor amma cenneti
Sormuyoruz ne kazanýr cenneti
Durumumuz tam da dünya cenneti
Hâlden hâle koydu bizi bu dünya!

Uyanýklýk edip öne geçeriz
Fâni dünya deriz yine geçeriz
Mevlâ kerim deyip iþten kaçarýz
Dilden dile koydu bizi bu dünya!

Ecdat yürüyerek göðe ererken
Fermanýyla dehre nizam verirken
Elimizde onca bürhan dururken
Faldan fala koydu bizi bu dünya!

Bu ayaklar bizim, kimin izinde
Ayak izi cümle âlem yüzünde
Iþýklarý sönük kalbin gözünde
Yoldan yola koydu bizi bu dünya!

Bazen gurbet deriz nâra düþeriz
Sahralarda olup dara düþeriz
Kader kýsmet diye zora düþeriz
Çölden çöle koydu bizi bu dünya!

Ne kardeþlik kaldý ne dostluk bizde
Menfaatle dolu sarhoþluk bizde
Tarih karþýsýnda boþluk bu yüzde
Maldan mala koydu bizi bu dünya!

Binlerce yýl at koþturdu soyumuz
Mertlik idi serde bizim huyumuz
Bunlarsýz olunca kalan neyimiz!
Külde küle koydu bizi bu dünya!

Bir gayretle þöyle silkinmek nerde
Topraðý iþleyip kalkýnmak nerde
Lâfý býrakýp da dik durmak nerde
Kalden kale koydu bizi bu dünya!

Býktým, bu âlemden kaçayým diye
Derdimden tasamdan geçeyim diye
Murâdî göklere uçayým diye
Yelden yele koydu bizi bu dünya!

Murat Kahraman Murâdî
19.05.2021/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: