her akþam güneþi batarken öyle ayrýlýk acýsý düþer içime umutsuz bir þiir kanarken öyle yokluðun acýsý düþer içime
aslýnda bir uzak þehrin acýsý düþer içime ve þair umutsuz bir þiirden devþirir bir damla suyu kalem kendini kýrar hükmü verilmiþ bir sevdada adýn bir kýymýk acýsý gibi týrnak aralarýnda
verir de hükmümü, kýrar kalemi içime bu aþkýn, sýzar elemi büker de zamaný, gezip alemi boþluðun acýsý düþer içime
ellerim yorgun bir kuþ kanadý dokunur atlas bir karanlýða ve hiçbir yýldýz göz kýrpmaz umuda hiçbir saat gösteremez bükülür zaman
bir avazým þimdi, kor alev içim bilemedim neydi, bu aþkta suçum aðardý bak tel tel, baþýmda saçým hiçliðin acýsý düþer içime
yangýnlardan arta kalan bir þehir kaybolur içimde ben kendine yenik bir acýyým... þehir benden yabancý
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
AVAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.