Ansýzýn gelen ilham gibi, Dökülür belki þiir yüreðimize, Tam inancýmýzý kaybetmiþken, Sevgiden yana, Çýkar gelirse, Hiç beklemediðimiz bir sevda.. Ummadýðýmýz an da, Hatýrlatýr bakarsýn O güzel saf, masumane, Unuttuðumuz duygularý bizlere.. Küskün ve kýrgýn Yarým ne varsa, içimizde Bir daha asla diyerek, Kapatýðýmýz gönül kapýlarýmýzý, Zorlamadan açan Yormadan, kýrmadan, Sevdayý yaþamayý bilen, O güzide insan.. Günü gelir de, çýkarsa karþýmýza.. O gün, geçmiþ diye bir þey kalmadan, Geleceðe umutla sarýlarak.. Yeniden baþlanýlýr yaþamaya.. Sonsuzluðu kucaklayarak.. Ölmeyen, tükenmeyen, Bitimsiz.. Gün geçtikçe çoðalan, Öyle bir sevda, Iki cihanda bir olunan.. Güzide bir yaþam.. Ancak o insanla anlam kazanýr..
Þiir: Gönül Çeþli 09.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.