Roman...

Bir roman yazsam,
Kaçýncý sayfamda yer alýrdýn düþündüm,
Düþündüm,
Gidebildiðimce indim zamanýn tepelerinden aþaðý,
Ýlk sayfama yokluk geldi,
Çamurdandý arabalarým.
Gazoz kapaklarýndan paralarým vardý,
Ceplerimde, gazoz alamadýðým.
Okumaya baþladýðýmda elimde zýmpara oto boyada,
Koþ pazarlara, soðuk su yirmibeþ kuruþ
Soðuk su, sooðuuuk su!
Fakirlik ne kadar da çabuk anlatmýþtý çocuk bana,
Biraz çocuk oldum çokta bir adam,
Sokaklar çabuk büyüttü,
Bir pantalon bir gömlek,
Üzerimde hiç eskimeyen tek þey,
Romanýmda ki ilk bölüm,
Hayallerim ve umutlarým isyanlarým vardý,
Yeni bir dünya yaratmaya varan gücüm vardý,
Zaman çizgimiz uzayda henüz kesiþmeden,
Sen vardýn,
Þu an baktýðýn gibi bakýyordun o zamanda,
Dünya gibi kocaman denizlerin vardý,
Koþuyorduk beraber yeþillerinde,
Sen yok iken,
Ben seni bekliyordum,
Sosyal Medyada Paylaşın: