Kör bir kuyu gibi gözleri Bakýþlarýndaysa sahipsiz kalmýþ onlarca düþ Sanki beþik sallýyor uðultusu Duyamýyorum sessizliði
Dalýp gidiyorum, Kalan parçalarýmý arýyorum binbir telaþla Belki hatýrayýmdýr en derinlerinde Benim dahi kimsenin bilmediði.
Dönüp duruyorum, yörüngende Bir pergel edasýnda halet/i ruhiyem Bir yaným yaralýdýr kanar dünde Bir yaným umuttur arar bugünde
Kimbilir kimler geçer senin aklýndan
Ya da kaç satýr eskitir gölgeni Kac asýr siner zaman tüneline Fikrimin kýyýlarýna vurdukça üþüyorum ey karanlýk
Gece dedim diye seni tarif ettim mi sandýn Hayatýmýn her karesinde zifirin isini taþýyan bendim oysa Þimdi sessizliðim hesabýný sana kessem de Bakma dilimdeki sadece bir iftira
Ve gecenin ayaklarýna dolanan o ince bað çözülür Farklý yüreklerin kalemlerinden kopar adýna yazýlan bu þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.