gökyüzünde çýrpýnýp ölen kuþlar topraðýn baðrýný deþen karýncalar aþýktýr belki de! sana nasýl küserim bilmiyorum gönlümü gönlüne borçlu seziyorum
kirpik eðilmeseydi göz görmeyecekti
ahdýn mý var, her güzellikte bir þer görmeye ahdýn mý var, düþlerini yaþamadan öldürmeye kýrmadan gülüþlerini, kýrmadan sevinçlerimi Bilmiyorum bu aþktan nasýl geçeyim
yaðmasaydý yaðmur gül ýslanmayacaktý
yastýðýnýn altýnda unuttuðun türküleri rüzgarla bir söylüyorum döne döne döþeðimde bir kendime bir sana bulut koklasam gök karanlýk
daðýlmasaydý nar aðlamazdý yar
sularýn sesi balýðýn masalý üç deniz varmýþ, birinde ben boðuldum yedi kainat yanmýþ, birinde ben kül oldum canýmý canýna kattým da ben oldum
kanatmasaydý aþk kalp ölürdü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.