Dünya, savaþlarla çalkalanýrken,
Bir bebek doðar doðmaz kendini çöplükte bulurken,
Ekonomik kriz tüm dünyayý vururken,
Dünya, deprem ve doðal afetlerle yerle bir olurken,
Rusya, pervasýzca Gürcistan’a saldýrýrken,
Türk gazetecileri, mancýnýk oynanýyor gibi,
Kurþun yaðmuruna tutulurken,
Ahmedinecad geliyor diye,
Onbeþ milyonluk Ýstanbul’da hayat felce uðrayýp,
Ambulansla hastaneye yetiþtirilmeye çalýþýlan hasta,
Allah korusun hayatýný kaybetme ihtimaliyle karþý karþýya kalýrken,
VE BEN, EVET BEN salakça aþktan meþkten dem vurup,
Yüreðimin yandýðýndan bahsedip, þiirler yazarken,
Demek ki lüks yaþýyorum.
Haberleri bir film izler gibi izleyip,
Ýnsanlar can pazarýnda canýnýn derdine düþmüþken,
Kalkýp klavyenin baþýna geçip,
"Sen aklýma düþende, yüreðim yanýp yanýp tutuþi,
Tutuþii de bir daha sönmii...", diye,
Þiirler yazabiliyorsam lüks yaþýyorum.
Dünya, fokur fokur kaynarken,
Milyonlarca yürek cayýr cayýr gerçekten,
Hem de taa derinden ciddi ciddi yanarken,
Benim yüreðimin yanmasý bu kadar önemli mi ki,
Hem de aþk gibi bir sebebten,
Hem de yüzde yüz keyfi,
Dünya yanýyor yüreðim yanmýþ ne ki,
Denizde bir kum tanesi misali,
Utanýyorum "Yüreðim bir yangýn yeri!", demekten þimdi,
Gerçek yangýnýn ne olduðunu hiç bilmezmiþim belli ki,
Lüks yaþýyormuþum da görmüyormuþum demek ki,
Büyüklerimiz; "Aþk tok insan iþi!", derlerdi,
Doðru söylerlermiþ meðer ki,
Hoþ Atalarýmýzýn hangi sözü yanlýþ ki?
Neyse ki vicdaným varmýþ ki yine de,
Bunlarý düþününce,
Tüylerim diken diken olup yüreðim titredi de,
Silkinip geldim þöyle bir kendime,
Rabbime binlerce þükürler ettim de,
Þaþtým kaldým bu insanlarýn birbirine ettiði ne böyle,
Nedamet ettim sitemle geçirdiðim günlere,
Allahým sen affet görgüsüzlük ettimse,
Biliyorum ben lüks yaþýyorum sayende,
Darda olan tüm kullarýndan da baðýþýný esirgeme...
AMÝNN!
14.08.08
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.