Gönül sarhoþ gardaþ neyleyim söyle
Hala o soyhayý yârim sanýyor
Rahat koymaz beni kendimle þöyle
Tutuþan her közü harým sanýyor
Bilmiyor ne çektin ben o zalimden
Vuslatý aparýp aldý elimden
Pejmürde koyduðu bedbah halimden
Kalan bu boþ beni varým sanýyor
Tebessüm bulunca an olsun yüzüm
Haram kýlar onu derbeder özüm
Ardýndan depreþir dinmeyen sýzým
Acýlar çekmemi kârým sanýyor
Þakaðýmda durur hicran namlusu
Aklým bedenime kurunca pusu
Uyurken gördüðüm onca kabusu
Ayrýlýk olsa da sýrým sanýyor
Netice boþ iþte çýkmaz bu yolun
Zifiri karanlýk geçiþsiz holun
Esiri oldum ben bir fani kulun
Þu tutsak bendimi hürüm sanýyor
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.