Vuslat yine mi kaldý, baþka bir sonbahara.
Güz yapraklarý gibi, sararýp soldu yüzüm.
Neden terkedip gittin, burdan uzak diyara
Bilmem ne düþünürsün, dargýndýr sana özüm.
Vefasýzlýk sendedir baþkasýnda arama.
Kurumuþ beyaz güller, zahmet edip sulama.
Özleyecek olursan ,haber gönder sýlama
Yaptýðýn hatayý bil, belki bulursun çözüm.
Ah nerede o günler, sessizce anlaþýrdýk.
Gönlümüzün gözüyle duygular paylaþýrdýk.
Ayný konu üstünde, ne güzel uzlaþýrdýk.
Duyulmaz oldu sesin, nerdesin iki gözüm.
Baþka bir þey istemem, insan ol yeter bana.
Meleðin kanadýyla sevgi gönderdim sana.
Güvenimi yitirdim gerçek sevgiden yana.
Bundan böyle ben artýk tutuþmayan bir közüm
Haram oldu bu yerler, gidiyorum buradan.
Yalan deðil sevmiþtim, kaç yýl geçti aradan
Ara beni bulursan denizden ve karadan.
Diyeceðim yok artýk, budur sana son sözüm.
Ülkü Ahýska
Fon resmi kendi çalýþmam (yýl 2000)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.