ÇIK GEL
Gel akýl, gel vicdan durma kuytuda,
Fitneyle kýyamet kopmadan çýk gel.
Kabuslarým bekler kalsam uykuda,
Korkular yüreðe inmeden çýk gel.
Büyülenmiþ gözler dosta kem bakar,
Ezberleri boz da týlsýmdan çýk gel.
Biz bize gardaþýz baþka yol yakar,
Düþmanlara keyif vermeden çýk gel.
Aklýný duyguna esir eyleme,
Kavganý düþmana çevir de çýk gel.
Yalana kanýpta sen de söyleme,
Sular köprüleri bölmeden çýk gel.
Bölücü hainden müttefik olmaz,
Kiminle yürürsün bir bakta çýk gel.
Piþmanlýklar çöker yüreðe sýðmaz,
Vatanýma yazýk etmeden çýk gel.
Asil bir nesilsin bunu bilirim,
Bu millet uðruna öfkeni yut gel.
Yönünü bana dön, koþar gelirim,
Öncelik vatan de, her þeyden geç gel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.