NASİBİM
NASÝBÝM
Bülbül gibi feryat edip aðlama
Kaderinde ne var ise yaþarsýn
Hiç kimseye gönül koyup çaðlama
Sen kendi kabýna sýðmaz taþarsýn.
Ezelden yaralý gönül biçare
Yýðýlý dertlere bulunmaz çare
Yüreðinde sevda açtýysa yâre
Bastýðýn yerleri görmez þaþarsýn
Yazýlan geliyor bu gârip baþa
Vursan da nafile baþýný taþa
Yiyeceðin varsa bir lokma aþa
Nasibim diyerek durmaz koþarsýn
Herkesin gönlünde çile sökünü
Eðil bir bak göremezsin kökünü
Çeke çeke bu dünyanýn yükünü
Gazel olur bir gün yere düþersin
Nereden nereye nasibe geldin
Geçim dünyasýnda hayale daldýn
Dünya nimetinden nasibi aldýn
Sen kendi kendini niçin boþarsýn
KARDELEN(Ayrýkotu)
06.11.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.