ESKİ

Kalem sivriltip
Býçak tutuðum yýllar.
Bir düþünce olurdu,
Kafamda kabarýrdý duygular.


O zamanlar daha baþkaydý dünya.
Biz mi farklý düþünürdük.
Ýnsanlar mý farklýydý.
Yazmaya sýðmayan anýlar.



Kafalar karýþýk deðildi.
Düðüm olmuyordu duygular.
Mutluydu azla yetinirdi insan,
Gözü yoktu baþkalarýnda...



Sosyal Medyada Paylaşın: