gökten tozlar yaðar öyle çok
peþinden sonbaharýn sararmýþ yapraklarý
üstlerinde yaðmur damlalarý
bir sonbahar mevsimi þarkýsý mýrýldanýrým
ardýmda býraktýðým kaldýrýmlarda
çatýrtý sesleriyle uyanýrlar uykusundan
çocukluðumun geçtiði yerler
toplarým daðýttýðým oyuncaklarý bir bir
dünden sözümde kalmýþ biraz hüzün
solgun aðaç yapraklarýna takýlýr gözüm
açarým bahçenin dýþ kapýsýný
iliklerime kadar titretir gýcýrtýlar
üzerinde sandal yüzdürdüðüm su birikintileriyle
oynaþýrým gizliden gizliye
ben yürürüm
ayak izlerimi toplar gölgem
kanatlanýp uçar dört yanýmda rüzgar
deniz feneri kumsalda hala
bir zaman anýtý gibi
selamýný gönderir bana
gün deðiþirken cami avlusunda
güvercinlere günün soðuðunda yem serperim
yine þaþýrtýcý hareketleriyle uçup dururlar
havada mendil tutan bir hokkabaz eli gibi
hep birden yükselirler lodos dalgasý hýzýyla
bir hava hortumu gibi dönerler boþlukta
inerler cami duvarýna hýzlarý kesilip
gittikçe artar saatin sesi
birle iki arasýnda
havaya çýðlýklar yüklenir
her biçimde, her renkte güvercinler
konuverdikleri cami kubbelerinden
tüylerini düþürürler hayatýn tam ortasýna
bir martý dalar denize vapur güvertesinden
þiir yazar denizde kanatlarýyla
koþarken yarý aç simit peþinden
dalgalarla beraber
vapurun beyaz köpükleriyle boðuþur
bir kez daha ufuk matemli ninnisine baþlar
yalnýzlýklarýmýn üstünü örter bir kara perde
ecinniler karanlýk köþelerde
boðarlar güneþin tüm ýþýklarýný
havayý sarar fesleðen kokusu
tutar bir sýcacýk el elimi
sevginin bütün sýcaklýðý siner hücrelerime
fýrtýna sesleri vurur pencereye
sicim sicim yaðmur damlalarý
cam önüne dizilir hepsi
görmek için içeriyi
yazýlýr yeni baþtan
en dirayetsiz duygular
en aðýr aksak zamanlar
içimin bir yüzünde
sebebi bilinmeyen heyecan birikimi
diðer bir yüzünde hayal dünyam
aþkým, sevgim, tutkularým
redfer