KALABALIK -

alacasýnda þafaðýn,
seher yeli serince deðdi mi tenine?
Ýçindeki yaþama sevincinin coþkusu,
kuþ kadar hafif kýldý mý yüreðini?
üzülünce de çaresizlik içinde,
sustun mu, aðladýn mý yaðmur yaðmur?

dýþarda yaðmur göz açtýrmýyor,
zar zor kendimi toparlýyorum,
dalgýn dalgýn düþünüyorum.
unuttum derken bile hatýrlarmýþ insan,
öylesine dolaþýyorum.
þemsiyem yanýmda ama açmýyorum,
bile bile yaðmurla ýslanýyorum.
bir ara martýlara simit atýp,
kahvemi yudumluyorum.
sol yaným yangýn yeri.
ellerim ceplerimde,
sýrýlsýklamým, üþüyorum.
sen yoksun.
bu kalabalýk senin yokluðuna ilaç deðil,
hele sensizliðe eþit deðil.
senin varlýðýn herkesin varlýðýndan daha fazla,
eller denk deðil.
ýsrarcý hanutçulardan yakamý zar zor kurtarýyorum.
bir amca hitap ediyor çaresi tükenmiþ kalabalýða,
muzariden konuþmak için,
müneccim olmaya gerek yok,
her þey ortada, ortada diyor.

hýzlý adýmlarla yürüyorum,
ben beni tanýmýyorum,
sorulara cevap arýyorum.
bazen susuyorum.
içimden geçenleri yazýyorum,
artýlarý eksileri kefeye koyuyorum,
tabi ki umutla yaþýyorum.

Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: