Kaldýrýrsan baþýný bak, gök görünür mavi Tek bir çýkar ummadan dilemekte saygýlar Kýyamete kadar hür, durur yerinde kavi! Ýnsan nefes derdinde oysa, bitmez kaygýlar Mükafat, ceza alsa kalbi etmez tedavi Sýnav yüküyle aðlar, korku verir algýlar…
/…
Baþlamaz hiç bir olay yaþanmýyorsa sancý Sebebe baðlanmýþ hal doðada buna razý; Nisanda yaðmur yaðýp nimete baðlýyorsa Güneþ her karanlýðýn ardýndan doðuyorsa Rüzgâr güçlü esince yaðmur da yaðýyorsa… Dertler de, sýkýntý da dinip biterken acý Kalbime bahþedilen rahmete aðlýyorsa! Kulluk bilincinde ben, yaþattýkça sevgiler Tövbeler olsun derken hayýradýr kaygýlar! Karýncayý incitmez bu bilinç döngüsünde Çile nedir de bilmez sabýr öngörüsünde Dile dolar övgüler, çýkmaz olur sövgüler…
/…
Vatan ten üzerinde ay ve þehidin kaný Zamaný geldiðinde yapar dava hakaný! Sebepleri olmadan gerçekleþmez ki dilek Olmayýnca da elde sýktýkça sýkar caný… Bir gün yaþamýþ olsan da özgür bir kelebek Düþman girse vatana nasýl bulur faydalar Kabrinde sallanýrsa anne göðsünde bebek Gözünde büyütmez hiç düþman titretir zeybek Özgürlüðün yolunda tükenmez bu kavgalar!
/…
Acý çeker anneler doðum aný beklerken Acý damakta tattýr yemeklere eklerken Acýyla savaþ hoþtur umutlarý beslerken! Acýsýz kiþi der ki “Ya Rab unuttun beni!” Eðlenmek deðildir ki maksat aný eylerken… Hak aþkýna kul olmak yaþamaktýr aleni Acý yarsa dünyada dua, niyaz dilersin Amaçsýz yaþamaksa manasýz-neyin nesi?
/…
Amelin olmuyorsa asla haram ve küfür Vatan dediðin tene giremez asla üfür! Dünya perdesi kalkar o an olursun özgür Ne suçlu arar ne de þer içine batarsýn! Süper güç bilinirsin çaðdaþlýktan, kültüre Kýlýcýn keskin olur adaletle yatarsýn Namýn devam eder þu cihanda habire…
/…
Kork yalama dilinden, tembellik, rehavetten Kalbi doymayan açlýk dolu þu hýyanetten Çýðlýðýný duymayan kulaktýr, yok sanýrsýn Çýldýrtýr arsýz gurur, solduran delaletten! Acý tattýkça þükret, et ki ringinde nakavt Yoksa gerçek yokluðun içinde hem yanarsýn Hem de doymaz toklukta fazlasýna banarsýn Gerçek acýyla yaþar zehir olur þu hayat Dalgalanýp durup da boþ hayale kanarsýn…
/…
Kendini ararsýn her yerde dokunsan yoksun Her yerde baþka izler gördüklerinde çoksun Sýðýnacak yer arar, dersin neyse o olsun Teninde nur ruhunda nur, aþkýndýr duyduðun! Teslim olmuþtur ruhun betin benzin soluðun Mevla’mýn seçtiði kul, kalpten ötede yolsun Görünen beden deðil bu tarifsiz gördüðün Vesveseden uzaklaþ, kuþkusuyla ördüðün…
/…
Acý muþta birleþmiþ tadý bambaþka yemiþ Her makamýnda nice gerçekleþir diriliþ Sevgidir bahçesine düþer “Ben”siz serpiliþ Her noktasýnda biz, boy verdikçe harmanlanýr Var olmaz öncesinden meydana gelirken iþ! Zalimi görseniz ”Ah ne güzel denmiþ kardeþ” “Piþman oldum Rabbim “der affet ne olur, yetiþ! Asla býrakmazdýnýz onu ama nafile Ruhu teslim ettiniz hem kafile, kafile Baþka boyut sunulur yakýcýdýr defile Gerçek acý sunulur kavurur sonsuz çile… Ne umut vardýr artýk ne de imdat sefile Görecektir neyse o, dehþetli son sorgusu…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.