GÖÇ EYLERİZ
GÖÇ EYLERÝZ
Ne vardý kalsaydýk baba sivasta
Kar yaðmýþtý bizim kara topraða
Kime sorsam zaten yoktu ortada
Aklým kalýr köyüm can çamþýhýnda
Bir ev tutmuþtuk gurbette ankarada
Soðuktu kalmýþýz sabah ayazda
Acýlarým vardý hüzün mamakta
Anýlarýmý býraktým tuzluçayýrda
Göç eyleriz baþka gurbet diyara
Yola çýktýk varmýþtýk Ýstanbul a
Anam der ne iþimiz var burada
Gülmedi ki yüzümüz Kanar hep yara
Babamý kaybettim yatar burada
Geçti yýllar yýlý Hasretlik baþka
Düþünürüm bazen ben ara sýra
Þimdilerde gelip halimi sorma
Canýmý almýþ yürek ateþ korda
Yaþar gideriz sensiz kaldýk darda
Dost ararým köþede bucakta
El veren olmaz yanmýþýz en baþta
Gönül zey olmuþ avare hovarda
Yýldýzlarda yol göstermez ki bana
Çocuk yaþta kalmýþýz garip harda
ÇINARIM gam dert çeker burada
KOCA ÇINAR HÜSEYÝN ÇINAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.