Ýnsan nedense hep, Kaybedince anlar Deðer vermediðý þeyleri. Bir bekçi olur anýlar Geçmiþte unutulanlarý O gidince hatýrlar Korkutur ayrýlýðýn yarýnlarý Yarýnlar Olunca anlar Kargaþalar sarar yüreðý Kýrýlýr ortadan Sabrýn direði Eline alýnca kazma/ küreði Eþ’er, Kendi kendine o an mezarý. Kýþlarda yaþar Gömer, Yaþanmadan yazlarý..
O/Yar..
H.Murat Ates. Amsterdam. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ben_Murat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.