millet kendi halinde kendi derdinde
kimi iki doz aþý
kimi üç
iki sinovac bir biontech
kimide kafasýna göre
aþýnýn sakýncalarýný sýralýyor
kimi de klasik söylem içinde
bana bir þey olmaz
istediðimiz tek þey pandeminin korku tünelinden
bir an önce çýkmak
yoksa yok olup gideceðiz tek tek
kitleler halinde bazen
sistemlerimiz tarumar olacak
toplumlar geriye gitmek üzere kodlanmýþ
sömürü üzere kurulmuþ düzen
paralarý cukka ederken baronlar
insanlýðýn kadim kültürünü yok ediyorlar
avuçlarý içinde limon gibi sýkýp posasýný çýkartýyorlar
soroslarýn iþgalindeyiz bugün
iktidarlarý sokakta yenecekler
devletleri ayak oyunlarý ile deðiþtirecekler
asýl masal bu
birazcýk mecalimiz varsa
iki kelime de olsa bunu konuþmalýyýz
dünya covid-19 küresel salgýnýyla periþan durumda
hemen her ülkede korku
þaþkýnlýk ve çaresizlik
insanlar ölüyor
din, dil, ýrk, cinsiyet
sosyoekonomik statü ayýrt etmeden
savaþlar, istilalar ve zorunlu göçler
ve Covid-19
bir imtihan
bir ilahi ceza
bir ilahi ihtar/uyarý
Allah yokmuþ gibi yaþayan
vahþi kapitalizm
sekülerleþmenin neticesi
covid-19
insanlarýn yaþam biçimini deðiþtirdi
alýþkanlýklarýný, düþünme þekillerini
dini hayatlarýný altüst etti
zorunlu karantinada yaþýyoruz
yoðun bakýmda yatanlar almýþ baþýný gidiyor
bir ruhsal bunalým hali
herkes kendi iç dünyasýnda
bir sorgulamaya tabi
iyi-kötü, güçlü-zayýf, olumlu-olumsuz yönlerini keþfetmeye çalýþýyor
biz nerde yanlýþ yaptýk ?
ruhun en iç katmanlarýna kadar iniyoruz
tv kanallarý karþýmýzda
bir yandan ruh dünyamýzý altüst eden
dehþet görüntüler
bir yandan niçin sorusuna cevap arayan zihnimiz
sizi Allah’a þikayet edeceðim diyen suriyeli çocuk
afrikalý aç insanlarýn ahý
zulüm altýnda inleyenler
ölümler, sürgünler ve göçler
insanlýðýn günah deryasýnda yüzdüðü bir çað
Allah iþlenen günahý unutanlara hatýrlatýyor
“her nefis ölümü tadacaktýr”
küçücük bir virüs karþýsýnda yaþadýðýmýz çaresizlik
þýmaran insanlýða koronavirüsten açýk bir mesaj
hiçbiriniz tanrý deðilsiniz
aczinizi ve haddinizi bilin
korku, dehþet ve panik oluþturuyor
covid-19
zihnimiz yasaklanan ölümden
ürküten ölüme doðru evrilmeye baþlamýþ
hastalarýn yaþadýklarý acý
boðulma hissi
hastalarýn nefessiz kalýp çýrpýnarak ölümü
dehþet ve panik duygusu
çok farklý þekillerde tezahür ediyor
kendimize çekidüzen verme vakitlerindeyiz
zihin konforumuz bozuluyor
dijital prangalara vuruluyoruz
zaman denen nehrin içinde
bir sandaldayýz
nehir akýyor
saða sola kývrýlýyoruz
süzüle süzüle gelen zaman
pastoral bir tablo gibi pencerelerde donmuþ
pencerede bir hayat baþlamýþ
sabah güneþinin doðuþunu
öðlenin parlaklýðýný
akþam güneþinin kýrýlarak
odaya yansýyan huzmelerini seyrediyoruz
yine sonbahar
yine dallar yaprak döküyor
yine çayýrlar sararýp soluyor
kuþlar kasým repertuvarýný sergiliyor
insanlar evlerinde
elem veren bir þenlik yaþýyor
her þerde bir hayýr
her hayýrda bir þer
her þey bitmeye yazgýlý
her þey yeniden baþlamaya odaklý
iki nokta arasýnda geçen zamandan mesulüz sadece
çok hýzlý akýyoruz
ye, iç, tüket
sonra durma sakýn, yeniden baþla
þimdi evlerimizdeyiz
hayat ve hayal sahnesinden çekilmiþ
seyirci yok alkýþ yok
telefon ve televizyondan evimize akan bir alkýþ sesi
olaðanüstü bir zaman akýþý içindeyiz
yürümek, güneþli bir günde
cývýldayan kuþlarla aþýk atarak gökyüzüne bakmak
selam vermek gülümseyen herkese
korkmadan sarýlmak sevdiklerine
ne kadar güzelmiþ
mutlu olmak ne kadar kolaymýþ meðer
farklý bir tedrisattan geçiyoruz
günahlý bir gölgenin serinliðindeyiz
dön ve sorgula kendini
senin evin neresi?
ev ne demek senin için?
peki, insan neden ölür?
ölecekse ne zaman öleceksin ?
insaný her þeyden önce umutsuzluk öldürür
hayatýn ve ölümün neden var olduðunu bilenler
evin neresi olduðunu da iyi bilir
evine dönmek
kalbine, kendine dönmektir aslýnda
nerede ses verip nerede susacaðýný bilmektir
yine vuslat zamaný
gece ve gündüzün deveranýný
seyretmeliyiz sonsuz maviyi
sessizliðin de bir sesi olduðunu anlamalýyýz
onu duymak için
kendimize dönmeliyiz
nefes almanýn kýymeti ile yeniden baþlamalýyýz hayata
bahar gününe ulaþýncaya kadar
nadasa býrakýlmýþ toprak gibi dinlenmeliyiz
bir musibet ama bela deðil pandemi
bin nasihatten evla
ancak bir musibet olabilir
erkendir her ölüm
o vakit kýsacýk ömrümüzde
bize uzanan bu ilahi dokunuþu hissedelim
acýlar ölümler ayrýlýklar var
biz þüphesiz Allah’a aidiz
ve þüphesiz O’na döneceðiz
abdest al
sonra namaza dur
aðlamaya baþla
yanaklarýn ýslanýncaya kadar aðla
sonra secdeye var
secdede yer ýslanýncaya kadar aðla
sabah ezanýný okununcaya kadar
dünya dönmeye devam ediyor
ömür ileri doðru hýzla akýyor
iliklerimizde hissedene kadar seyredelim sonsuz maviyi
covid-19 virüsü duygusallýðýnda
redfer