Dünyada bir sen bir de ben kalsakta yine seni severdim bunu sakýn unutma, Kalbime ara verdim yokluðun beni yendi artýk hiç sevemezdim sen yoksun yanýmda, Acýlarým dinmez oldu ilacým hiç yoktu agrýlarla yenik düþen kalbim yine seni ister oldu, Bugün kaç gün bilmem kaç zaman geçti bilmem aylar yýllar uçtu gitti seninle sonsuzluk bitti, Aþk artýk aramýyor sevdaya baðlanmýyor hiç kimseyle muhabbet etmiyor bedenim yaþ alýyor yokluðun yaramýyor, Belkide hiç yoktun sevgini aldýn bavula koydun gittin koþtun uzak oldun, Ayný gökyüzünde iki yabancýydýk birbirimizi görmeden baðlanmýþtýk adýný aþk koyduk sarýlmadanda mutluyduk, Adýnýn baþ harfi sevginin sesiydi aþkýn asýydý mutluluðun musuydu evliliðin esiydi tutkunun tusuydu, Özlemek kolay deðildi seni öyle okudum ki hiç býkmadan sýkýlmadan içimde hayal kuran, Kelimeler bitmez seni anlatmaya kalemin tükenmez kelimelere sýðdýrmaya öyle sevdik ayrýlýk bilmeden özleye özleye sonsuz sevdik.... Meltem Mesture Güven
Sosyal Medyada Paylaşın:
Karadenizin_Asi_Sairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.