KAFAYI DEMLEDİM

Âlemde caným sýkkýn baþým alýp giderken
Bulunca bir tenhayý benim oldu dünyalar
Sýrt yüküm efkar çýkkýn derdim salýp güderken
Hatýralar dizildi sýra sýra gün aylar

Doða yeþil koþanmýþ ben ise rengi gri
Meðer mevsim baharmýþ benim zamaným geri
Baktým þöyle etrafa kafa demleme yeri
Ýnsan umutla yaþar geri kalmaz yayalar

Yanýmda çaydanlýðým bir piþirim yemekten
Ýnsanýn uðraþýyla ter damlayýp emekten
Issýz dünya güzelmiþ geri durmam demekten
Doða içim ferahlar kara kalbim boyalar

Etrafta çalý çýrpý toplayýp yakýverdim
Fazla duran üstümü budaða takýverdim
Derin nefes alarak hayata akýverdim
Denilmesin bu dünya bizi boþa oyalar

Çaydanlýða su bulup ateþi hazýr iken
Doða uçsuz bucaksýz gönüle nazýr iken
Ateþte yanan yemek piþmekte cazýr iken
Doðayla bütünleþtim gerçek oldu rüyalar

M.Sýddýk SOLMAZ










Sosyal Medyada Paylaşın: