Hatýralar eskiden mi yaþanýrdý, Ýnsanlýk eskiden mi vardý, Dünya yine ayný dünya, Ýnsanlar mý þaþýrdý, Mevsimler mi karýþtý, Sevgileri niye kaybettik, Gölgesine hasret kaldýk,
Hayaller vardý, Yürekler baðlýydý,
Neden þimdi! Gözlerde zulüm, Dillerde isyan, Kollarda ölüm var…
Neden diye sorana kadar soldu umutlar, Seveni sevdiðinden ayrý vurdular, Hisler kayboldu, edep duvarý kalmadý, Yýllarýn içine ölüm haftalarý koydular, Yaþýna, boyuna bakmadýlar, Daðlarý omuzlarýna vurdular,
Niye acaba! Gözlerde zulüm, Dillerde isyan, Kollarda ölüm var…
Eskiden ölümden korkulmazdý, Hazýrlýk vardý, Yaþamanýn gayesi, anlamý vardý, Þimdi toprakta bir tek hacmimiz kaldý,
Neden böyleyiz! Gözlerimizde zulüm, Dillerimizde isyan, Kollarýmýzda ölüm var…
Sosyal Medyada Paylaşın:
karahan0025 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.