Dün gibi nasýl da geçti koca bir ömür. Ah dedim belki bazen de hayattan soðudum. Bir sessiz yaðmurlu havada tek baþýna kalýr gibi. Nasýl da yalnýz býraktýn beni ben seni yarým kalan sevgime yazdým.
Kaðýt yine siyaha boyandý mürekebimle, kurduðum o hayalimþe, Hiç olmayacaðýný bile bile senin adýný her anýþýmda, Sanki göz yaþým þiddetli yaðmura dönüyordu. Ve her zaman ki gibi sýrýlsýklam oluyorum. Sen olup yagan yaðmurun la...
ÞAÝR’ÝN MÜREKEBÝNDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sadık aydogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.