Lambalar Sönmeden Önce

Aðlamakla yetinemedim
Geceleri def edemedim korkularýmý
Bazen gün boyu þarký söyledim
Bazen kýzýl bir hayal uðruna
Kapadým göz kapaklarýmý
Oysa kaldýrýmlar mutluydu
Lambalar sönmeden önce


Þimdi mevsim içinde mevsim kurdum
Gözlerimin loþ karanlýðýnda
Meðer ne çok uçurum varmýþ
Ne çok dalga çarpýþýyormuþ içimde
Gri bulutlar görüyorum kirpiklerimin üstünde
Hafiften yaðmur mu yaðýyor dostlarým
Oysa solgun yapraklar sarmýþtý beni
Lambalar sönmeden önce



Puslu bir þafak vaktiydi
Nedense unutmuþum paltomu
Bu donmuþ parmaklar benim miydi yoksa
Soðuk nefesler, dalgýn bakýþlar...
Söyleyin dostlarým
Duvardaki ben dýþýnda
Yalnýz mýyým yine
Oysa eþlik ederdi bana kelebekler
Lambalar sönmeden önce


Bulanýk bir rüyada gibiyim
Korkularým sis bulutlarýný andýrýyor
Ayaklarýmda aðýr bir yük
Basarken inliyordu beyaz yorganlý kaldýrýmlar
Oysa ter damlalarýna yenik düþmüþtüm
Lambalar sönmeden önce


Þimdi manolyalar mahmur gibi
Akþamlar ki bir o kadar ýssýz
Bir o kadar çileli
Kalbimde donuk yer mi var
Söyleyin dostlarým, neredesiniz
Adým adým okumadým mý sizleri
Þehirler , sokaklar , duvarlar...
Bir baþýma kaldým þu gri yansýmayla
Oysa yutkunmazdým , kuruydu yanaklarým
Lambalar sönmeden önce
Sosyal Medyada Paylaşın: