BEZM-İ ELEST

BEZM-Ý ELEST

Yetimlerin gözyaþý garibin bakýþýyým
Zehir kýskacý dolu akreplerin gülüyüm
Acýnýn kör düðümü elemin nakýþýyým
Kabýna sýðmaz nehrin taþkýn akan seliyim

Meçhule giden yolda yollarýmý kaybettim
Zehir zemberek elde dillerimi kaybettim
Hâl bilmezin elinde hâllerimi kaybettim
Karanlýk izbelerin çýkmazdaki yoluyum

Bezm-i elest’ten geldim yandý içim köz oldum
Zübde- i âlem idim özümü gözde buldum
Bir hicaz makamýnda ney çalýp hüznü bildim
Kanatlarý kýrýlmýþ bir serçenin dalýyým

Neyleyim bu âlemi hayâl düþ gibi geçti
Dide-i ekvan idim felek çalýp da kaçtý
Nafile dolanmýþým ömür elimden uçtu
Ricalü’1-gayb ehlinin çözülmeyen diliyim

Ýnsan-ý kâmil olup gönül ehli olanlar
Yaradan’ýn nurunu didelerde bilenler
Sabýrla meþakkatle çýrpýnýp da bulanlar
Ben de onlardan biri Yaradan’ýn kuluyum.

Bezm-i elest: Sohbet meclisi
Zübde-i alem: kâinatýn özü
ricalü’1-gayb:Hak dostlarý
Dide-i ekvan: varlýðýn gözü

KARDELEN(Ayrýkotu)
31.10.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: