EMMOĞLU 3
Bilmiyorum, neden böyle sakinim.
Bu kadar curcuna çýktý, emmoðlu.
Talan oldu sekiz dönüm ekinim;
Yapraðýnda süne çýktý, emmoðlu.
Doðru varken rehber etti eðriyi.
Düþünmedi ileriyi, geriyi.
Bir ýslýkla daðýttý tüm sürüyü;
Çoban Kurttan yana çýktý, emmoðlu.
Haberi yok günah ile yazýktan.
Beyhude yer "ömür" denen azýktan.
"Dost kazýðý" dedikleri kazýktan;
En büyüðü bana çýktý, emmoðlu.
Bed-Endiþ, hep bühtân etme derdinde.
Önden giden kin býraktý ardýnda.
Kadro yoktu Ata-Dede yurdunda;
Tayinimiz Çin’e çýktý, emmoðlu.
Bitmez tükenmez bir kine malikler.
Çözemedim, hangi dine malikler.
Durmuþ Ali, Kerim amca, Malikler;
Hem bana hem sana çýktý, emmoðlu.
Ana ve Baba, dâd-güster olmalý.
Evladýný korumalý, sarmalý.
Kusur varsa kendisinde bulmalý.
Bizimkiler fena çýktý, emmoðlu.
Kardeþ oldu birbirini kesenler.
Elli yýldýr barýþmayýp, küsenler.
Düþmanýna ýlgýt ýlgýt esenler;
Bizlere, fýrtýna çýktý, emmoðlu.
Merhameti, bin zulüme müsavi.
Böyle yapmaz Müslümana, Musevi.
Þaha kalktý ciðerimin alevi;
Göðe, döne döne çýktý, emmoðlu.
Kaðýt doldu, midâd bitmek üzere.
Hâme-Cünbân artýk gitmek üzere.
Geliþimiz, avdet etmek üzere.
Tüm yollarým sin’e çýktý, emmoðlu.
Cengiz Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.