DÜŞLERİMDE BEN;

Benliðimi bulduðum zaman ben;
Henüz hayatýmýn baharýndayken,
Ne olduðumu anlamadan dinlemeden
Evlendirilmiþtim çocuk yaþtayken
Aðlayarak çýkmýþtým baba evinden..
Hiç birþey anlamamýþtým bu evlilikten
Daha doymamýþtým kar beyaz gelinliðimden
Kabuslara son verip, ayrýlmýþtým eþimden...


Þimdi madalyonun arka yüzüde varmýþ,
Bu dünya meðer öylesine darmýþ
Düþlerim pembeleþmeden sararmýþ,
Bedenimi,beynimi ise türlü dertler sarmýþ...

Ýçimde alevlenen közler dura dursun,
Felek alabildiðine vurdukça vursun!
Tülay,istediði kadar hayaller kursun,
Aðzý açýldýkça da susturan sustursun...


Dedikodu,fitne yýprattý bedenimi,
"DÜÞLER CAFESÝ"bulup attým kendimi
Çalýþan bir kadýn olup aþtým beynimi,
Bulmuþtum þimdi kaybettiðim benliðimi,
Deðiþtirmiþtim sanki kötü giden kaderimi...


Hayatý hep zik-zak gidiyor,
Bir türlü düzgün bir raya oturmuyor,
Felek evlenmesine imkan vermiyor,
Dertler zincirlenmiþ sýrayla geliyor...


Dünürlerim baþlý baþýna çile,
Al bunu vur ötekine,
Þeytan diyorki at hepsine bir tekme,
Silkelenip çýk kabustan gel kendine...


Soruyorum dostlarým ne yapsýn bu garip kuþ,
Tarumar baðrýnda ötmüþ baykuþ,
Gönlüm divane beynim sarhoþ,
Karþýma çýkanlar ise,besbeter berdoþ...


Þimdi çaresizlikler içindeyim,
Kime,niçin ne söyleyim,
Ben hep kararsýz biriyim,
Alýp baþýmý nerelere gideyim...


Ýþte dostlarým tülay’ýn hayatý,
Kilitlenmiþ açýlmýyor birtürlü bahtý,
Bende isterim düzenli evlilik tahtý,
Dua edin bu çilekeþe açýlsýn þansý...


30 yýllýk bir ömrün içindeyim,
30’u þimdi üçe böleyim,
Ýlk 10’u çok güzel,çünkü talebeyim,
Ýkinci 10’u çok kötü çünkü kabusla evliyým,
Ücüncü 10’u ise,anlýnýn akýyla dul kalmýþ;
Dürüst çalýþan biriyim...


Bilirmisiniz siz yetim kalmanýn acýsýný,
Karanlýk gecelerin þefkatsiz sancýsýný,
Özledim yýllarca mis kokan ana kucaðýný,
Küllenmiþ içeride anamýn sevgisi,açýn bakýn baðrýmý...


Ben ben olalý neler, neler yaþadým,
Dýþým belli etmedi ama,içimden yaþlandým,
Her yüze güleni doðru bir dost sandým,
Heyhat ! ne çare güzel hayata aldandým...


Benim hayattan sadece bir beklentim var,
Eðer yaðmazsa baþýma yaz günü kar,
Ýþte ozaman dünya olur bana dar,
Küserim,konuþmam"hayata"iþte bu kadar!..


Bir sýcak yuvada ocaðým tütsün!
Elimden þefkatle yavrularým tutsun,
Dostlarým baþucum da bulunsun;
Mutlu evimi CENAB-I HAK korusun...


Aman dostlarým bir çift sözüm kaldý,
Hayat benden çok þeyler aldý,
Mezarým þimdiden belli olsaydý;
Gözyaþlarým mezar taþýmý oyardý...

Hayattan fazla birþey mi bekliyorum,
Bir eþ, bir evlat istiyorum,
Mutluluðu bir bana deðil,dostlarýma da diliyorum,
Baþýnýzý aðrýttýysam iþte gidiyorum..................


"TÜLAY MERÝÇ’ÝN GÜNLÜÐÜNDEN"





Sosyal Medyada Paylaşın: